25 april 2009

De bolussen voor de CDA fractie volgen nog

Van de weblog van Jeffrey Kutterink, parlementair verslaggever van de PZC in Den Haag.


Zo trots als een pauw liep Tweede Kamerlid Ad Koppejan uit Zoutelande deze week door de Tweede Kamer. In het wekelijkse fractieberaad op dinsdag bedankte hij ’zijn’ CDA-fractie. Hij vertelde dat hij een goed weekend achter de rug had en dat het niet kwam door het zonnige weer. De CDA’ers hadden aan die woorden genoeg. “Een tractatie op bolussen volgt nog.”

Allemaal leuk en aardig, maar Koppejan realiseert zich ook dat de ontpoldering nog niet helemaal van de baan is. Want als de Europese Commissie binnen pakweg een maand niet akkoord gaat, gaat de Hedwige alsnog onder water. Daarover is dan geen discussie meer mogelijk, want dat staat ook in het tot nu toe zo bejubelde kabinetsbesluit. Koppejan denkt dat Europa geen probleem zal zijn. Maar natuurorganisaties denken er anders over en zijn al een lobby begonnen in Brussel. Vooralsnog mag Koppejan juichen. Of hij ook echt de (Zeeuwse) vlag mag uithangen, blijkt al snel. Voor de PZC van zaterdag heb ik Koppejan gevraagd om terug te blikken naar de afgelopen week. Hieronder een uitgebreid verslag.

Wanneer hoorde je van het kabinetsbesluit?
Het definitieve besluit hoorde ik pas vrijdagochtend.”

Voel je je overwinnaar?
“Ik heb me er als Zeeuws Tweede Kamerlid achter de schermen van het begin af aan stevig tegenaan bemoeid. Maar ik heb het niet alleen gedaan. Om dit te bereiken heb ik met veel mensen samengewerkt. Ik denk aan de organisaties in Zeeland die zich verzetten tegen ontpoldering, zoals ZLTO, Levende Delta, Red onze Polders, mijn fractie, CDA Zeeland, Provinciale Staten en met de Tweede Kamerfractie van de PvdA; in het bijzonder Lia Roefs.”

Het kabinet hield een week voor het besluit nog vast aan ontpolderen. Wat is er in die laatste week gebeurd?
„Het was inderdaad tot het laatst toe geen gelopen race. Het draait in de politiek om het meekrijgen van de meerderheid met jouw standpunt. Natuurlijk was er fel verzet vanuit Zeeland. Dat heeft veel geholpen. Maar de doorslag heeft gegeven dat zowel in de Tweede als Eerste Kamer geen steun bestaat voor ontpolderen. Met dank ook aan de SP, SGP en VVD. Het kabinet zag in dat vasthouden zou leiden tot grote politieke problemen. Deze manier van politiek bedrijven is ook het antwoord van het CDA op de opkomst van de PVV: luisteren naar de bevolking.”

Het CDA doet voortaan wat het volk wil?
„Naar de bevolking luisteren is iets anders dan mensen naar de mond praten. Als er geen alternatief was geweest, hadden we de ontpoldering niet kunnen tegenhouden. Simpel. Maar dat alternatief is er altijd geweest.”

Wat is er waar van het gerucht dat je hebt gedreigd met aftreden?
„Dat is nooit aan de orde geweest. Ik loop niet weg. Wel is er vaak tegen mij gezegd of ik mij met mijn uitgesproken standpunt tegen ontpoldering niet in een onmogelijke positie heb gebracht. Maar mijn fractie heeft me altijd gesteund. Ik heb die daar ook voor bedankt. Tijdens het fractieberaad dinsdag heb ik gezegd dat de fractie mij en de Zeeuwen een heel goed weekend hebben bezorgd.”

Het dossier is je niet in de koude kleren gaan zitten.
“Nee, zeker niet. In mijn beleving waren er twee dieptepunten. Ik moest constateren dat we als Kamer niet anders konden dan de Scheldeverdragen met Vlaanderen goed te keuren vanwege goed nabuurschap. Het ontpolderen van de Hedwige staat in die verdragen opgenomen. Onder druk van de Kamer zijn de verdragen binnen een week aangepast zodat er ruimte ontstond om te zoeken naar alternatieven. Maar die ontpoldering stond er wel in. Mijn motie om een onafhankelijke commissie in te stellen is breed door de Kamer gesteund. Dat werd de commissie Nijpels. Je wil niet weten hoe groot mijn teleurstelling was toen Nijpels zijn rapport presenteerde en zei dat ontpolderen van de Hedwige de best denkbare maatregel is voor natuurherstel in Westerschelde. Ik voelde me met 2-0 achterstaan. Ik heb mezelf herpakt, samen met de PvdA een hoorzitting georganiseerd en daar bleken de kaarten heel anders te liggen. Er wordt steeds geschermd met: natuurherstel moet van Brussel. Maar dat moet helemaal niet. Brussel kijkt alleen of Nederland de haar zelf opgelegde natuurstellingen nakomt. Zo niet dan stelt Europa Nederland in gebreke.”

De ontpoldering is niet definitief van de baan. Gaat Brussel niet akkoord, dan gaat de Hedwige alsnog onder water. Het kabinet noemt het dan ook ‘een dubbelbesluit’.
„Dat klopt. Maar ik denk dat de kans klein is dat de Europese Commissie er een streep door zet. Ter voorbereiding van de hoorzitting in de Kamer hebben we ons uitgebreid laten adviseren door topjuristen uit Brussel. Wat er niet moet gebeuren is dat in Brussel wordt gesondeerd of met dit plan voldoende natuur wordt hersteld. Dat is helemaal niet nodig. Het gevaar van sonderen is dat ambtenaren van het ministerie samen met ambtenaren in Brussel gaan bepalen of het plan goed is. Die afweging hoort in de Tweede en Eerste Kamer plaats te vinden. Niet voor niets heeft het kabinet in zijn brief aan de Kamer het ook niet over sonderen in Brussel. Brussel komt alleen in actie als Nederland in gebreke blijft, als het plan dat het kabinet nu maakt niet Europa-proof is. Als dat fout gaat, hebben we het helemaal aan onszelf te danken. Dan moeten we niet Brussel de schuld geven.”